بخش اول بیش از نیم قرن است که سرزمین فلسطین شاهد بربریت و نژادپرستىهاى صهیونیست است و هر چه زمان به جلو مىرود، خشونت صهیونیستها با توجه به تقویت توان تسلیحاتى آنان نمود بیشترى پیدا کرده و شمار قربانیان جنایت از هزاران تن فراتر رفته و اسرائیل غاصب تا کنون بر گفته اولین نخست وزیر و مؤسس این رژیم (بن گورین) پاى بند بوده و توان نظامى خود را بر کشورهاى عربى برترى مىدهد.
(1) دنیا نظارهگر از بین رفتن جوانان فلسطینى مىباشد، که فقط به جرم دفاع از خانه و کشور خود با سنگ پرانى به جنگ غاصبان رفتهاند.یعنى عدم موازنه قوا بین طرفین منازعه بخوبى مشهود است.ملت فلسطین از مقاومت جنوب لبنان آموختهاند که فقط با تکیه و اعتماد به خدا، ایمان، عزم راسخ و روحیه شهادت طلبانه مىتوان با رژیم غاصب صهیونیست مبارزه کرد، همانطور که حزبالله توانست صهیونیستها را با خفت مجبور به فرار نماید.فلسطینیان بویژه بعد از یک دهه سپرى شده به پاى میز مذکرات صلح (اسلو، شرم الشیخ و.....) متوجه شدند که سازمانهاى عریض و طویل تحتشعارهاى مقدسى چون حقوق بشر و صلح، ملعبه دست قدرتهاى جهانخوار هستند که حتى نمىتوانند یک قطعنامه علیه متجاوز صادر کنند; چرا که بازدارندگى از سوى رهبران رژیم اسرائیلى با هدف بازداشتن کشورهاى عربى و اسلامى از انجام اقدامات خصمانه علیه این رژیم مد نظر بوده است.البته امنیت در اولویت اصلى استراتژیک اسرائیل قرار گرفته و همواره تلاش نموده برترى نظامى و تسلیحاتى خود را به کشورهاى منطقه نشان دهد و مقاومت فلسطین را تضعیف نماید.به نظر برخى صاحبنظران، نظریه بازدارندگى یعنى: «تأمین توانمندىهاى لازم در کشور بازدارنده با هدف متقاعد نمودن طرف مقابل و یا مجبور نمودن وى به چشم پوشى از رفتارى معین و یا وادار نمودن دشمن به انصراف از تصمیمات اتخاذ شده.» (2) انتفاضه جدید با حرکت پویا و مصمم در جهت ریشه کن کردن رژیم صهیونیستى تا محو و نابودى کامل قدم برداشت، یعنى تفوق نظامى نه تنها موفق به توقف مقاومت فلسطینىها نشده بلکه بر سرعت و شدت آن افزوده است و در این مدت کوتاه، صهیونیستها با همه تجهیزات نظامى و پشتیبانى امریکا و غرب و با توجه به برترى توان نظامى خود (از جمله تکنولوژى هستهاى)، مستاصل و سردرگم شده و نتوانستهاند انتفاضه مردمى را خاموش نمایند.
لذا شارون، جنایتکار جنگى که با سابقه قتل عام در صبرا و شتیلا، با شعار نابودى و طرح جدید وارد عمل شد.
طرح وى شامل ابعاد زیر بود: 1.تنگتر کردن حلقه فشار بر فلسطینیان.2.فشار اقتصادى و غذایى (قطع آب و برق).(3) 3.بمباران تاسیسات زیر بنایى فلسطین.4.ترور رهبران عملیاتى فلسطین (که به معناى اعدام بدون محاکمه است).(4) 5.تقویت نسل کشى.
