کاروان الی بیت المقدس 11 فروردین ماه سال جاری در روز زمین از چندین مسیر از اروپا و آسیا و آمریکا از طرق زمینی و هوایی به راه افتاد و با تجمع میلیونی در مرزهای 4 کشور سوریه اردن لبنان و مصر با رژیم صهیونیستی پایان یافت. در پرونده ای که بعدها نشریه پنجره برای این کاروان کار کرد و الآن پیش روی شماست بعنوان کوچکترین عضو همراه کاروان مطلبی نوشتم با عنوان «دریچه ای رو به آزادی» که چند ویژگی کلی و آسیب شناسی مقدماتی برای راه افتادن چنین کاروانی در آن ذکر شده بود. پروژه الی بیت المقدس در آن مطلب با چند شاخصه منحصر بفرد معرفی شد. شاید بتوان مهمترین آنها را بصورت خلاصه ارائه یک الگوی عملی برای وارد کردن توده های مردم به جای ارتش ها و سازمان های آزادیبخش در مبارزه با رژیم صهیونیستی معرفی کرد. آنهم نه تنها حضور شیعیان یا مسلمانان بلکه نقش آفرینی مستضعفان و میدان داری بودایی ها و هندو ها و چپ ها و یهودی ها و مسیحی ها با همراهی نمایندگان تمام ادیان و مذاهب و فرق و نهادها و سازمان های مردم نهاد از کشورهای مختلف که بخوبی در خروجی ها و مصاحبه ها و عکس ها و فیلم های به جامانده از این کاروان به نمایش در آمد. قدس این بار با پیشگامی تمامی ادیان و فرق و نه در قالب یک بحث اسلامی با صهیونیست ها به مساله اصلی دعواهای سرزمین های اشغالی برگشت. شاید در نهایت الی بیت المقدس فریاد عملی این یک جمله بود.
«مساله قدس متعلق به مسلمانها و یک دعوای سرزمینی نیست و مساله انسانیت و ظلم رفته بر بشر است»
دریافت جزوه