استکبار از ریشة «ک- ب- ر» و به معنای برتری خواهی[1]، امتناع از پذیرش حق از روی عناد و تکبر[2] و خود بزرگ‌بینی دروغین[3] است.ماجرای نافرمانی و سرپیچی یهودیان از دستورات الهی، در بخش های گوناگون کتاب مقدس بیان شده است به گونه ای که بخش قابل توجهی از عهد عتیق به این موضوع اختصاص یافته است. از جمله در سفر تثنیه حضرت موسی در مورد بنی اسرائیل می گوید: «اگر امروز که در میان ایشان هستم نسبت به خداوند این چنین یاغی شده اند، پس بعد از مرگ من چه خواهند کرد.» آنگاه خطاب به آنان می گوید: «می دانم که پس از مرگ من، خود را بکلی آلوده کرده، از دستوراتی که به شما داده ام سرپیچی خواهید کرد.[4]» استکبار و سرپیچی یهود از دستورات الهی در آیات متعددی از قرآن کریم یادآوری شده است. در آیه 87 سوره بقره ضمن توجه دادن به هواپرستی یهود، به استکبار آنان در برابر پیامبران الهی اشاره نموده و می فرماید: «... أَفَکُلَّمَا جَاءَکُمْ رَسُولٌ بِمَا لا تَهْوَى أَنْفُسُکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَرِیقًا کَذَّبْتُمْ وَفَرِیقًا تَقْتُلُونَ[5]؛ پس چرا هرگاه پیامبرانی برای شما قوانینی آوردند که دلخواه شما نبود گردنکشی کردید و گروهی از آنان را دروغگو شمردید و گروهی را کشتید؟»از آیه شریفه به خوبی استفاده می شود که هرگاه قوانین الهی و پیام های رسولان او با خواهش های نفسانی یهود مطابقت نداشته از پذیرش آن سرباز زده و سرکشی نموده اند و سرکشی و استکبار آنان موجب شده برخی از پیامبران الهی را تکذیب نموده و برخی دیگر را به قتل برسانند.آیه شریفه 83 از سوره بقره نیز به دستورات الهی و پیمان های خدا با بنی اسرائیل اشاره نموده و آن ها را این گونه برشمرده است: پرستش خدای یگانه، احسان به پدر و مادر، خویشاوندان، یتیمان و درماندگان و معاشرت نیکو با همگان، اقامة نماز و پرداخت زکات.آن گاه در فراز پایانی آیه می فرماید: «... ثُمَّ تَوَلَّیْتُمْ إِلا قَلِیلا مِنْکُمْ وَأَنْتُمْ مُعْرِضُونَ[6]؛ ولی جز اندکی از شما، همه پشت کردید و روی برتافتید.»